Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Www.PaylasiminKalbi.Forum.St
Hoş geldin, . Son Ziyaretiniz: Perş. Ocak 01, 1970 Mesaj Sayınız: 3
Arkadaşlar http://destekforum.turkproforum.com/forum sitemizde imza yarışması va girin üye olun imza yarışmasını kazanana 2000000 puan verilicek katkılarınızı bekliyorum
Babam ölmüştü. Ama benim kalbimi bundan daha çok acıtan bir şey var. Polislere babamın nasıl öldüğünü ve kimin öldürdüğünü söyleyemiyorum, söylesem de hep “ruh hali bozulmuş..” cevabını alıyorum ve bu da çok acı veriyor. Annem soruyor doğruları anlat diyor ama benim anlattıklarım, babamın CG denen hayaletimsi yaratık tarafından öldürüldüğü zaten doğru ama bunu nasıl ispatlarım ki. Polisler evde arama yaparken bende eski taka bisikletimi alıp uzaklaştım o yerden yani bir nevi kafa dinlemeye çıktım. Anadolu yakasına doğru gitmeye başladım.Anadolu yakasına vardığımda bomboş bir cadde gördüm : Mevlüt Caddesi. Caddeye girdim en sonundaki evin yani 89 nolu evin karşısına oturdum. Evin kapısı açıktı. Ve içeriden bağırma sesleri geliyordu. Merakıma yenik düşüp eve girdim. Bir oda vardı ama kapısı sanki saray kapısı. Merak işte gittim kapıyı zorlayıp açtım kapıyı. İçeride büyük bir sessizlik vardı, bağırma sesleri,rüzgar ve diğer her şey sanki durmuştu. Sonra aniden arkamda bir kıpırdama hissettim. Arkamı döndüm ve karşımda CG vardı. CG elleri arkasında sanki bir şey saklıyordu. Titriyordum, çok korkmuştum. Sonra CG “Muraat. Bil bakalım arkamda ne var ?” dedi. Ben cevap veremedim sanki dilimi yutmuştum,konuşamıyordum korkudan. CG “ Kemal Keskinoğlu” diye bağırarak babamın kendisine benzeyen hayaletini çıkardı. Babam bana (nefesi kesilerek) “Murat.. Kaaaç!” diye bağırdı. Bu sefer kaçmayacaktım. Ağlayarak “Hayır baba. Bu sefer kaçmayacağım! CG’den bunların intikamını alacağım” dedim ve aniden CG gülerek “Murat baban gibi sen de hırslısın ama daha çok gençsin ölmeni istemiyorum. Ondan dolayı cez….” Dedi ve yığılıp kaldı. Anlamadım ne olduğunu. Sonra babam yanıma geldi ve “Murat oğlum CG’yi bayılttım ama 10 dakikaya ayılır hadi kırma beni ve git buradan” dedi. Yapacak bir şeyim yoktu yavaşça, her adımımda arkama bakarak çıktım evden. Bisikletime binip yavaş yavaş babamın evine doğru yola koyuldum…